هرگونه سنت، عرف، ارزش و هرچه که در ذات و طبیعت موضوعات و قضایای زندگی نیست؛ و ضمناً از آن سنت، ارزش و عرف رنج و مسأله‌ای به بار می‌آید و زیان و آزاری به روابط وارد می‌شود و مخل روابط مفید و مثبت پدیده‌های هستی می‌گردد، بدون تردید ابداع و رواج آن سنت و عرف، ریشه در «خود»های انسان‌ها داشته است. علت رواج آن «خود» بوده است ـ با هدف ارضاء میل خشم! به وضوح می‌توان دید که وجود بعضی سنت‌ها و ارزش‌ها برای این است که خشم ورزیدن تعطیل نماند!
حتی مجموعهٔ «خود» فقط برای این است که ـ تحت عنوان دفاع از آن ـ خشم بتواند به خودش بهانه و میدان تجلی بدهد! پس بار‌ها به آگاهی خطور بده که تنها خشم هست، نه خشم به‌علاوهٔ «خود». تو عمیقاً دست از خشم ورزیدن بردار. در آنصورت تجربه خواهی کرد که جایی برای «خود» و استمرار آن باقی نمانده است!
به راستی تو وقتی خشم می‌ورزی برای دفاع از کدام صفت است؟!
پستها
