تبلیغ

   نوشته است: "هدف عيد نزديك كردن دست‎ها و قلب‎ها است به يكديگر؛ و رفع كدورت" ...

    يك مشكل هويت فكري اين است كه به وسيلهء خشم و نفرت نه تنها انسان‎ها را از يكديگر جدا مي‎كند، بلكه خود انسان را از خودش نيز جدا مي‎كند. (بيگانگي با خود چنين معنايي دارد!) بعد اين انسان به جاي آنكه خشم را ـ از طريق شناخت علت و ريشهء آن ـ از بين ببرد، متوسل به يك مقدار شعارهاي انسان‎مآبانه و بي‎معنا مي‎شود.

    مگر در عيد چه چيز هست كه در روزهاي ديگر نيست؟! عيد هم يكي از روزها است. اگر از روزهاي عيد يك عنصر مثلاً شيميايي ساطع مي‎شود و لااقل به طور موقت خشم و نفرت انسان‎ها را به يكديگر فرو مي‎خواباند باز هم يک چيزي؛ ولي روز عيد چه خاصيتي دارد كه روز ديگر ندارد؟!

    اگر يكي از روزهاي عيد واقعاً وسيله‎اي براي نزديك كردن دست‎ها و قلب‎ها به يكديگر مي‎شد،‌ فقط همان يك روز كافي بود كه دل‎ها براي هميشه بهم نزديك بماند! اگر تو هر سال اين شعار را تكرار كني، معنايش اين است كه چند صباحي دل‎ها به هم نزديك بوده؛ بعد از هم جدا شده؛‌ و بعد عيد جديدي به عنوان وسيله و هدف اتصال و نزديك كردن لازم آمده! و اين الي‎الابد لازم مي‎آيد!

    (و من نفهميدم: "نزديك كردن دست‎ها به يكديگر" يعني چه! اگر به باطن و حقيقت روابط نگاه كنيم مي‎بينيم كه دست‎ها ـ بيشتر دست‎هاي ذهني ـ به يكديگر نزديك است؛ منتها براي مشت زدن به يكديگر ـ به انواع شكل‎ها!)

    خشم، دست و دل آدمي بودن ذاتي، فطري و واقعي انسان‎ها را بسته؛ و حالا مجبور است براي همه چيز به وسايل بروني متوسل بشود. و جالب اين است كه توسل به بروني‎ها روز به روز هم زيادتر مي‎شود و هم سيستماتيك‎تر! يك روز درست مي‎كنند به عنوان روز نيكوكاري! (آيا معنايش اين است كه انسان سواي آن روز نبايد نيكوكاري كند؟!)

    و اين وابستگي به اعتباريات بروني ـ مثل روز نيكوكاري ـ حكايت بر آن مي‎كند كه مجموعه روابط طوري است كه روز به روز دارد درون انسان‎ها را از صفات و كيفيت‎هاي اصيل انسان تهي مي‎كند!

    انسان‎ها شادي و شعف فطري دروني خود را از دست داده‎اند؛ و حالا به انواع وسايل مصنوعي (كه اسم نمي‎برم) بايد يك لذت و خوشي (در حقيقت مصنوعي) براي خود فراهم كنند!

    انسان به جايي رسيده است كه وسايل به جاي او زندگي مي‎كنند. و به نظرم در دنياي امروز اساسي‎ترين وسيله تبليغ است. به نظرم اگر تبليغ نباشد انسان وامي‎ماند؛ بلاتكليف مي‎ماند.